Βενιζέλος για υποκλοπές: Θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος παρανομιών και καταχρήσεων αν δεν ασκ
«Χωρίς να ασκείται έλεγχος από την ΑΔΑΕ, ο θεσμικός ρόλος της οποίας προβλέπεται απευθείας από το Σύνταγμα, θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος παρανομιών και καταχρήσεων», τόνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος με αφορμή τη γνωμοδότηση Ντογιάκου για τις υποκλοπές και την ΑΔΑΕ και πρόσθεσε: «Βεβαίως πρέπει να προστατεύεται η εθνική ασφάλεια αλλά στο όνομα της εθνικής ασφάλειας δεν μπορεί να στήνονται μηχανισμοί πολιτικών ή οικονομικών παρακολουθήσεων. Η κυβέρνηση παραδέχθηκε επισήμως ότι η ΕΥΠ κινήθηκε «εκτός πλαισίου». Συνεπώς απαιτείται ευαισθησία, καχυποψία και εγρήγορση».
Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην εφημερίδα «Ελευθερία» της Λάρισας, με αφορμή τη σημερινή (19:00, ξενοδοχείο Divani) παρουσίαση του βιβλίου του: «Εκδοχές Πολέμου 2009-2022» μίλησε για όλα τα ζητήματα της επικαιρότητας. Για την οικονομία, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, τις επικείμενες εκλογές και το ΠΑΣΟΚ.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
-Κύριε πρόεδρε, στο τελευταίο σας βιβλίο καταθέτετε την εμπειρία σας από την πρωτόγνωρη περίοδο της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Η διαχείρισή της μπορεί να συνθέσει μια αντίληψη, έναν “οδηγό” για την αποτελεσματική αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων και τελικώς κάθε μορφής κρίσης;
Ευ. Β.: Προφανώς. Ήδη φάνηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χάρη στην εμπειρία της οικονομικής κρίσης, κυρίως της ελληνικής, απέκτησε θεσμούς και μηχανισμούς που τη βοήθησαν στην αντιμετώπιση των κρίσεων που ακολουθούν. Περιέργως στην Ελλάδα κυριαρχεί η τάση να ξεχάσουμε τη νωπή εμπειρία της οικονομικής κρίσης και να διακηρύξουμε ότι επιτεύχθηκε η οριστική επιστροφή στην «κανονικότητα».
-Η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης και της πανδημίας αλλά και ακολούθως του πολέμου της Ουκρανίας είχε στοιχεία αυτής της αντίληψης; Η χώρα μας έμαθε από εκείνη την περίοδο της οικονομικής κρίσης ή διακρίνετε σημάδια επανάληψης λανθασμένων επιλογών, που οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας;
Ευ. Β.: Η δημοσιονομική επίγνωση κινείται δυστυχώς σε πολύ χαμηλό βαθμό. Αυτό οφείλεται στο αίσθημα ασφάλειας που έχει δημιουργήσει η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους που συντελέστηκε το 2012. Όμως πρέπει να κινούμαστε με προληπτική διορατικότητα. Μέχρι το 2032 ισχύει περίοδος χάριτος για την καταβολή χρεολυσίων και το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους είναι ελεγχόμενο. Επίσης οι ανάγκες νοικοκυριών και επιχειρήσεων ήταν πιεστικές την περίοδο της πανδημίας και τώρα λόγω ενεργειακής κρίσης και πληθωρισμού. Χρειάζεται όμως «ρέγουλα». Με στοχευμένες και αναγκαίες κινήσεις, όχι με οριζόντια «χαλαρά» μέτρα λαϊκίστικου χαρακτήρα.
-Ιδιαιτέρως δύσκολη είναι και η παρούσα περίοδος των ελληνοτουρκικών σχέσεων με την πλευρά της Τουρκίας να εντείνει τη ρητορική της επαναφέροντας ακόμα και την απειλή πολέμου αμφισβητώντας το κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας μας για την επέκταση των χωρικών υδάτων. Υπό αυτές τις συνθήκες η Αθήνα θα μπορούσε να κλείσει και υπό ποιες προϋποθέσεις την εκκρεμότητα της επέκτασης χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια νότια της Κρήτης;
Ευ. Β.: Το ζητούμενο είναι πάντα ένα συνολικό στρατηγικό πλαίσιο στο οποίο να τοποθετούνται οι επιμέρους κινήσεις. Το 2019 το τουρκικό παράνομο και προκλητικό casus belli αφορούσε την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. Το 2023 αφορά και την Αν. Μεσόγειο, δηλαδή την περιοχή του λεγόμενου Νοτίου Κρητικού Πελάγους. Λάβετε υπόψη ότι στο μεν Αιγαίο Ελλάδα και Τουρκία έχουν χωρικά ύδατα 6 ν. μ.ενώ στη Μεσόγειο η Ελλάδα έχει 6 ν. μ και η Τουρκία 12 ν.μ. . Άρα αμφισβητείται πλέον το δικαίωμα των νησιών όχι σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ αλλά σε χωρικά ύδατα 12 ν.μ. Η Ελλάδα έχει συνεπώς κάθε λόγο να επισπεύδει την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ όλων των χωρών της Αν. Μεσογείου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας.
-Τις τελευταίες εβδομάδες άνοιξε το θέμα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ σε μια συμφωνία για την επιστροφή όπως γράφει ο βρετανικός τύπος ή το θέμα ανακινείται από την κυβέρνηση με προεκλογική σκοπιμότητα όπως υποστηρίζει η αξιωματική αντιπολίτευση;
Ευ. Β.: Ήδη ο Πρωθυπουργός και η υπουργός Πολιτισμού του Ηνωμένου Βασιλείου απέκλεισαν την επιστροφή. Η ελληνική θέση πρέπει να είναι η επιστροφή και η ένωση των γλυπτών στην Ελλάδα. Έχω προτείνει αυτή η οριστική επιστροφή να γίνει δίνοντας στο Βρετανικό Μουσείο τη δυνατότητα να συνυπογράφει τη μόνιμη ενιαία έκθεση των γλυπτών στο Μουσείο της Ακρόπολης. Επίσης είναι καλό να διοργανώνει η Ελλάδα διάφορες περιοδικές εκθέσεις αρχαιοτήτων στο Λονδίνο, όπως και σε πολλά αλλά μεγάλα μουσεία του κόσμου .
-Με τις εθνικές εκλογές να βρίσκονται προ των πυλών το θέμα των τηλεφωνικών υποκλοπών και ιδιαίτερα των πολιτικών προσώπων συνεχίζει να απασχολεί τη χώρα. Οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες για τη λειτουργία της ΕΥΠ είναι αρκετές για τη θεσμική θωράκιση της υπόθεσης;
Ευ. Β.: Χωρίς να ασκείται έλεγχος από την ΑΔΑΕ, ο θεσμικός ρόλος της οποίας προβλέπεται απευθείας από το Σύνταγμα, θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος παρανομιών και καταχρήσεων. Βεβαίως πρέπει να προστατεύεται η εθνική ασφάλεια αλλά στο όνομα της εθνικής ασφάλειας δεν μπορεί να στήνονται μηχανισμοί πολιτικών ή οικονομικών παρακολουθήσεων. Η κυβέρνηση παραδέχθηκε επισήμως ότι η ΕΥΠ κινήθηκε «εκτός πλαισίου». Συνεπώς απαιτείται ευαισθησία, καχυποψία και εγρήγορση.
-Μετά την τελευταία απογραφή διαμορφώθηκε και ο νέος εκλογικός χάρτης της χώρας, όπου η περιφέρεια αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο χάνοντας βουλευτικές έδρες ενώ αντίστοιχα ενισχύονται οι εκλογικές περιφέρειες της Αττικής. Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στις όποιες προσπάθειες για ανάπτυξη της υπαίθρου από την περαιτέρω ενίσχυση του αθηνοκεντρικού κράτους;
Ευ. Β.: Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η πολύ κακή δημογραφική κατάσταση και προοπτική της χώρας. Η μείωση του πληθυσμού. Η πτωτική τάση. Αυτό αφορά όλο το έθνος, όχι μόνο την περιφέρεια. Σε όλες τις περιφέρειες, οι ζωντανές κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις οφείλουν να αναπτύξουν τις δικές τους πρωτοβουλίες. Αυτό είναι πρόκληση για τη Λάρισα και τις άλλες πόλεις της Θεσσαλίας.
-Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε βαρύτατο τίμημα -μεγαλύτερο από όσο του αναλογούσε όπως έχετε υποστηρίξει στο παρελθόν- με τη συρρίκνωση των εκλογικών του ποσοστών. Έκτοτε εμφανίζει αδυναμία εκλογικής ανάκαμψης με το ερώτημα να διατυπώνεται καθαρά: Μπορεί το Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου να ανακάμψει διεκδικώντας την διακυβέρνηση της χώρας ή έκλεισε τον κύκλο του;
Ευ. Β.: Το ΠΑΣΟΚ σήκωσε δυσανάλογα μεγάλο βάρος και τώρα πρέπει να προβάλλει την αποφασιστική συμβολή του στον αγώνα των κυβερνήσεων της περιόδου 2010-2015 αλλά και στην αντιπολίτευση της περιόδου 2015-2019 για την παραμονή της χώρας εντός Ευρώπης και εντός δημοκρατίας. Αυτό θα αναδείξει και τον μελλοντικό ρόλο της παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ βλέπω ότι δηλώνει πως, σε ό,τι το αφορά, δεν θα αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη. Όμως ο κ. Μητσοτάκης επιδιώκει με πάθος μια νέα μονοκομματική και αυτοδύναμη κυβέρνηση, ο δε κ. Τσίπρας έχει ως στόχο να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα. Συνεπώς ο ένας δεν θέλει καμία συνεργασία, ο δε άλλος θέλει το ΠΑΣΟΚ σε συμπληρωματικό ρόλο. Το ΠΑΣΟΚ μπροστά στην κατάσταση αυτή, οφείλει να θέτει ψηλά τον πήχη για τη χώρα και το μέλλον της. Τόσο ψηλά όσο έχει ανάγκη η κοινωνία που δεν μπορεί να εξαναγκάζεται να είναι πολιτικά ολιγαρκής «για να μην έρθουν οι άλλοι» με αποτέλεσμα οι «άλλοι» να γίνονται χειρότεροι από τους «άλλους».
Το πρωτότυπο άρθρο ΠΟΛΙΤΙΚΗ .
ανήκει στο