Τρία χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή και κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, οι Ευρωατλαντικοί «σύμμαχοι» από τη μια και η Ρωσία από την άλλη έχουν μαζευτεί σαν τα κοράκια και μοιράζουν τη λεία, ενώ οι συγκρούσεις συνεχίζονται. Με την περιβόητη συμφωνία ΗΠΑ – Ουκρανίας, τα αμερικανικά μονοπώλια βάζουν στο χέρι τον ορυκτό πλούτο και άλλους πόρους, ενώ οι παρτίδες με τα ΝΑΤΟικά πυρομαχικά συνεχίζουν να ξεφορτώνονται στην Ουκρανία, μαζί με εγγυήσεις για στρατιωτική βοήθεια στο διηνεκές προς την αστική της τάξη. Εχουν μάλιστα το θράσος οι ΗΠΑ να λένε ότι η «ασφάλεια» της Ουκρανίας είναι τώρα πιο εγγυημένη από ποτέ, αφού η συμφωνία αναβάθμισε τα πιο άμεσα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων στην ουκρανική επικράτεια. Από την πλευρά τους, οι μεγάλες δυνάμεις της ΕΕ προσπαθούν να πλασαριστούν καλύτερα στο μοίρασμα της ιμπεριαλιστικής λείας, προσφέροντας οικονομική και στρατιωτική στήριξη στην κυβέρνηση Ζελένσκι με το αζημίωτο. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τα πραγματικά κίνητρα και τις αιτίες πίσω από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο: Το ξαναμοίρασμα των πηγών και δρόμων Ενέργειας, των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Δείχνουν όμως και κάτι άλλο: Οτι οι «συμμαχίες» των ιμπεριαλιστών έχουν για αρχή και τέλος τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς τους, με μόνιμα θύματα τους λαούς.
Το πρωτότυπο άρθρο ανήκει στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Πολιτική .