Σχόλια
Συγκεκριμένα, στην Ερώτηση, που υπογράφουν οι βουλευτές του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, Νίκος Καραθανασόπουλος, Χρήστος Κατσώτης, Διαμάντω Μανωλάκου και Λεωνίδας Στολτίδης, αναφέρουν τα εξής:
«Την ώρα που οι αριθμοί των θυμάτων από τροχαία είναι αμείλικτοι, αφού η ανάγκη του λαού για ασφαλείς μεταφορές αντιμετωπίζεται ως κόστος από το επιλεκτικά ανίκανο αστικό κράτος και θυσιάζεται στον βωμό του καπιταλιστικού του κέρδους, η κυβέρνηση καταφεύγει στην αυστηροποίηση των ποινών, την εισπρακτική πολιτική, την αποθέωση της ατομικής ευθύνης και της καταστολής μέσω καμερών, δήθεν για να αντιμετωπίσει τις παραβατικές συμπεριφορές, στηριζόμενη στην ίδια πολιτική που εφάρμοσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προβάλλοντας συστηματικά συγκεκριμένες παραβάσεις (π.χ. τη μη χρήση ζώνης, κράνους, την κατανάλωση αλκοόλ κλπ.), για να δικαιολογήσει τις επιλογές της.
Ειδικότερα, ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) κινείται στη γνωστή και αποτυχημένη λογική της αξιοποίησης των ποινών ως πανάκειας για την αντιμετώπιση του προβλήματος της οδικής ασφάλειας, για να ενισχύσει τη φορομπηξία, ενώ προωθεί και νέες αντιδραστικές ρυθμίσεις.
Για παράδειγμα η κυβέρνηση αναδεικνύει την αυστηροποίηση των ποινών για τους οδηγούς που παραβιάζουν τη σήμανση στις ισόπεδες διαβάσεις στο σιδηροδρομικό δίκτυο, ενώ την ίδια στιγμή δεν λύνει το βασικό πρόβλημα, το οποίο είναι πως σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο υπάρχουν πάνω από 1.550 διαβάσεις που περνούν οχήματα και πεζοί, εκ των οποίων οι περισσότερες είναι αφύλακτες. Μάλιστα, μόλις σε 430 διαβάσεις υπάρχουν αυτόματα συστήματα φύλαξης και πολλά από αυτά είναι και εκτός λειτουργίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της άθλιας κατάστασης που προκαλεί η πολιτική του “κόστους – οφέλους”, με κριτήριο τα κέρδη των λίγων, είναι και ο ΒΟΑΚ, όπως συνολικά το οδικό δίκτυο σε όλη την Κρήτη, με τους δεκάδες θανάτους (58 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στους δρόμους της Κρήτης μόνο μέχρι τον Νοέμβρη του 2024) και τραυματισμούς κάθε χρόνο από τροχαία, όπως το τραγικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 3 εργαζόμενους στον επισιτισμό που επέστρεφαν στο σπίτι τους μετά από 17 ώρες δουλειά.
Για την κατάσταση αυτή, που θυσιάζει ανθρώπινες ζωές, ο κρητικός λαός, τα εργατικά σωματεία και άλλοι φορείς έχουν εκφράσει, επανειλημμένως, αγωνιστικά, με τις κινητοποιήσεις τους, την οργή τους και τις διεκδικήσεις τους για τη δημιουργία ενός σύγχρονου οδικού άξονα που θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει εδώ και δεκαετίες, σύμφωνα με τις υπάρχουσες και μελλοντικές ανάγκες, αλλά “θυσιάστηκε” στον βωμό αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι κυβερνήσεις διαχρονικά αποφάσισαν την πλήρη εγκατάλειψη του ΒΟΑΚ, που είναι τα “Τέμπη” της Κρήτης, γιατί δεν ήταν στις προτεραιότητες του κεφαλαίου. Μόνο όταν το επέβαλαν οι σχεδιασμοί της αστικής τάξης, αποφάσισαν να προχωρήσει, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που εξυπηρετούν την παραπέρα καπιταλιστική ανάπτυξη στο νησί σε βάρος του κρητικού λαού που θα το χρυσοπληρώσει σε όλα τα στάδια.
Ωστόσο, η σημερινή κυβέρνηση, σε συνέχεια των προηγούμενων, εξακολουθεί και με τον νέο ΚΟΚ, όπως συνέβαινε και με τον προηγούμενο, να αξιοποιεί την αντιδραστική, ανορθολογική και αντιεπιστημονική λογική της αυστηροποίησης των ποινών, τη γνωστή αναποτελεσματική εισπρακτική λογική της αύξησης των προστίμων και την αποθέωση της ατομικής ευθύνης, στην αντιεπιστημονική και αποσπασματική λογική του “ανθρώπινου λάθους”, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ και επιδιώκοντας να αποπροσανατολίσει και να μετακυλίσει στον λαό τις ευθύνες που βαραίνουν την ίδια, αλλά και τα άλλα κόμματα, ειδικά όσα έχουν κυβερνήσει, για τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα που λαμβάνουν χώρα εξαιτίας της αντιμετώπισης της ασφάλειας ως κόστος.
Κυβερνήσεις, αστικά κόμματα και οι εκπρόσωποί τους σε περιφέρειες και δήμους είναι υπεύθυνοι για την άθλια κατάσταση του οδικού δικτύου, τους πανάκριβους ιδιωτικούς αυτοκινητόδρομους, τα σοβαρά ζητήματα που συναντώνται στις μεγάλες πόλεις, για την επικινδυνότητα των γεφυρών, αλλά και για τις επικίνδυνες συνθήκες που μετακινείται ο λαός καθημερινά με τα ιδιωτικά του αυτοκίνητα μετά το μεροκάματο, εξαιτίας της εντατικοποίησης, των ωραρίων-λάστιχο σε μια σειρά κλάδους και της μισθωτής σκλαβιάς και όλα αυτά συνδυαστικά με το κυκλοφοριακό χάλι που επικρατεί στους δρόμους, προκαλώντας στους οδηγούς άγχος, πίεση, εκνευρισμό, απόσπαση προσοχής και τελικά παραβάσεις του ΚΟΚ.
Επιπλέον, σοβαρές είναι οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα για το γεγονός ότι -παρά την επιμονή του ΚΚΕ- δεν έχουν εντάξει το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής στο σχολικό πρόγραμμα, ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση έχει νομοθετήσει να βγαίνουν 13χρονα παιδιά στον δρόμο με το ποδήλατο και 15χρονα να οδηγούν ηλεκτρικό πατίνι.
Στον αντίποδα όλων των παραπάνω βρίσκεται η πρόταση του ΚΚΕ με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό των μεταφορών, κατάργηση εμπορευματικής λειτουργίας οδικών αξόνων, με σύγχρονα μέσα μεταφοράς για φθηνές, ασφαλείς, αξιόπιστες και ταχείες μεταφορές.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός, τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε:
– Αντί της αποτυχημένης λογικής της αξιοποίησης των ποινών ως πανάκειας για την αντιμετώπιση του προβλήματος της οδικής ασφάλειας και τα μέτρα καταστολής, να διασφαλίσει την οδική ασφάλεια με μέτρα για σύγχρονο, δωρεάν, ασφαλές οδικό δίκτυο, για δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες και επαρκείς συγκοινωνίες σε όλη τη χώρα, αξιοποιώντας τις τεράστιες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες που υπάρχουν και παραμένουν αναξιοποίητες μόνο και μόνο επειδή αποτελούν κόστος και δεν συμβάλλουν στην κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.
– Να εντάξει το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής στο σχολικό πρόγραμμα.
– Να προωθηθεί ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο, που θα εξασφαλίζει με διαφάνεια την ορθή εκτέλεση του εξεταστικού έργου και τον έλεγχο της αξιολόγησης της ικανότητας οδήγησης και να στελεχωθούν οι Διευθύνσεις Μεταφορών»


