Ενώ η Αθήνα είναι …”προσεκτική” για να μην προκαλέσει η Τουρκία, η τουρκική ισλαμική κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν, δεν κάθεται ήσυχα και επιμένει να δημιουργεί προβλήματα στην Ελλάδα…
Η Άγκυρα, χωρίς ντροπή, έθεσε θέμα δικαιωμάτων της ανύπαρκτης δήθεν«τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη και των δήθεν «τουρκικής καταγωγής πολιτών» στα Δωδεκάνησα στην 58η Συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).
Ο θρασύς υφυπουργός Εξωτερικών, επικεφαλής της διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Ένωσης του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Μεχμέτ Κεμάλ Μποζάι, μιλώντας διαδικτυακά στην έναρξη της συνεδρίασης του Συμβουλίου, ισχυρίστηκε χωρίς ντροπή ότι:
- Υπάρχουν σοβαρές παραβιάσεις των βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών της δήθεν «τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη» και των Ελλήνων πολιτών δήθεν «τουρκικής καταγωγής» που ζουν στα Δωδεκάνησα.
Ο Μποζάι κάλεσε το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ να αναλάβει δράση για να διασφαλίσει ότι η δήθεν «εθνική ταυτότητα» και τα δικαιώματα των δήθεν «Τούρκων» γίνονται σεβαστά από την Ελλάδα.
Ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών μίλησε και για την Κύπρο, ισχυριζόμενος ο «τουρκοκυπριακός (ανύπαρκτος) λαός» έχει στερηθεί τα φυσικά δικαιώματά του, όπως η κυρίαρχη ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς, υπό την απειλή όπλων από το 1963. Πρόκειται για ακόμη ένα ψέμα της τουρκικής προπαγάνδας.
Ο Μποζάι ζήτησε να τερματιστεί αυτή η δήθεν και ανύπαρκτη “συστηματική παραβίαση”, καθώς και το ανύπαρκτο δήθεν «απάνθρωπο εμπάργκο» και η δήθεν «άδικη απομόνωση των Τουρκοκυπρίων», η ιποία φυσικά οφείλεται στα στρατεύματα κατιοχής της Τουρκίας.
- Ο Τούρκος υφυπουργός κάλεσε από το βήμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει τα δήθεν «φυσικά δικαιώματα του τουρκοκυπριακού λαού».
Η προκλητική παρέμβαση του που έχει ιδιαίτερη σημασία ενόψει της σύγκλησης της Διευρυμένης Διάσκεψης για το Κυπριακό τον Μάρτιο.
Η τουρκική κατοχική πλευρά έχει θέσει ως προϋπόθεση για την επανέναρξη των συνομιλιών την αναγνώριση της “κυρίαρχης ισότητας” και του “ισότιμου διεθνούς καθεστώτος”, κάτι βεβαίως που θα οδηγούσε σε άμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους και δρομολόγηση της απαράδεκτης και διχοτομικής λύσης των δύο κρατών.