Συνήθως τα μπλόκα των αγροτών στους δρόμους άρχιζαν μετά τις γιορτές και με εξαίρεση τη χρονιά που ο Κώστας Σημίτης ξεφούσκωσε τα λάστιχα των τρακτέρ, το σενάριο είναι περίπου γνωστό: «Η Ελλάδα στα δύο» και η κυβέρνηση υποχωρεί με «δέσμη μέτρων» πριν ή αφότου οι αγρότες κατέβουν με τα τρακτέρ στο Σύνταγμα.
Εφέτος όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν θέλουν «δέσμη μέτρων», θέλουν τις επιδοτήσεις από τις Βρυξέλλες με τις οποίες οι περισσότεροι βγάζουν τη χρονιά.
Τα χρήματα αυτά τα έχει μπλοκάρει η ΕΕ γιατί δεν εμπιστεύεται μετά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ τις διαδικασίες της ελληνικής κυβέρνησης και του κράτους. Και ζητεί όχι μόνο να στηθεί νέος οργανισμός από την αρχή (ο αμαρτωλός ΟΠΕΚΕΠΕ χρειάστηκε κάποτε δύο χρόνια να φτιαχτεί) αλλά και ένα κάρο χαρτιά τα οποία αποκάλυψε (εδώ) το ρεπορτάζ του Ζώη Τσώλη.
Χαρτιά που είναι δύσκολο να βρεθούν ακόμη και από τους έντιμους καλλιεργητές, δηλαδή από το 90% των 490.000 κατά κύριο επάγγελμα αγροτών. Κάποιοι από αυτούς, αν δεν λάβουν τα χρήματα, θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης. Και προφανώς δεν φταίνε σε τίποτα που κάποιοι άλλοι κυκλοφορούσαν με Ferrari και Jaguar.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε ίσως για δέκατη φορά ένα κρίσιμο θέμα πάνω του αφότου τον «κρέμασαν» υπουργοί του και ο Κωστής Χατζηδάκης είναι αυτός που θα κληθεί σε καθημερινό επίπεδο, σε επαφή με τις Βρυξέλλες, να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Βεβαίως το γεγονός ότι δεν υπήρξαν απτά αποτελέσματα από το καλοκαίρι και μετά, αλλά και η επανάληψη του ίδιου έργου όπου οι «καυτές πατάτες» επιστρέφουν –με μαθηματική ακρίβεια– στον Πρωθυπουργό, σημαίνει ότι έγιναν και λάθος επιλογές προσώπων. Και ότι ο ανασχηματισμός, όπως έγραψε ο Αγγελος Κωβαίος (εδώ), καθίσταται μονόδρομος.
Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση δίνει πάτημα στα κόμματα της αντιπολίτευσης, ελλείψει προσώπου με ελκυστική αντιπρόταση διακυβέρνησης, να επενδύουν σε ένα ευρύτερο μέτωπο: να ενωθούν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι με το κίνημα των Τεμπών, ιδίως όσο πλησιάζει η τρίτη επέτειος της σιδηροδρομικής τραγωδίας το 2026.
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει πολύ μεγάλες δυσκολίες αν δεν βρει έναν τρόπο να πάρει τα λεφτά από τις Βρυξέλλες που δυσπιστούν αγρίως και να τα δώσει στους έντιμους αγρότες.
Γιατί το σκάνδαλο με τις αγροτικές επιδοτήσεις είναι μεν διαχρονικό, έχει βαθιές ρίζες από την εποχή των «διπλοζυγισμάτων» του βαμβακιού (με πέτρες) και την ελληνοποίηση του καλαμποκιού από τη Γιουγκοσλαβία, αλλά ο ΟΠΕΚΕΠΕ που στήθηκε ως αμυντικός μηχανισμός σε αυτά τα φαινόμενα το 2001 εξελίχθηκε σε άντρο σκανδάλων από το 2017 και μετά.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News