Στο πλαίσιο της επαναπροσέγγισης της λεγόμενης «σιωπηρής πλειοψηφίας» που υπάρχει αλλά δεν ακούγεται όσο οι φωνασκούντες στις πλατείες ή/και στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, η κυβέρνηση επανήλθε, διά του εκπροσώπου της (εδώ), στον όρο «νοικοκυραίοι». Σε μια συγκυρία μάλιστα όπου το ποσοστό των αναποφάσιστων παραμένει υψηλό στις δημοσκοπήσεις (13,2% σύμφωνα με την GPO για τα «Παραπολιτικά» και 19,4% κατά την Opinion Poll για το Action 24).
Σύμφωνα με την ανάγνωση του Μαξίμου, η δεξαμενή αυτή των αναποφάσιστων περιλαμβάνει κυρίως τα κοινωνικά στρώματα που αυτοπροσδιορίζονται ως «μεσαία τάξη» και από τα οποία εκπηγάζει το αίτημα για «νόμο και τάξη» σε μία σειρά από τομείς της καθημερινότητας: από την εγκληματικότητα και τη δημόσια ασφάλεια, τα γήπεδα, τα σχολεία και τα ΑΕΙ (όπου η κυβέρνηση έχει να επιδείξει σημαντικά επιτεύγματα), μέχρι τις σχεδόν πια καθημερινές διαμαρτυρίες-διαδηλώσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας που επανήλθαν «δριμύτερες», με αιχμή τα Τέμπη και το Παλαιστινιακό.
Αργήσαμε να ακούσουμε το αίτημα της κοινωνίας (των νοικοκυραίων, όπως έσπευσε να διευκρινίσει, με προφανή την πολιτική στόχευση), παραδέχθηκε τη Δευτέρα στο pressroom ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, αναφερόμενος ενδεικτικά στο θέμα που δημιουργήθηκε με το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, θέλοντας παράλληλα να διαβεβαιώσει ότι «είμαστε με τις σιωπηλές πλειοψηφίες που κουράστηκαν με την προσπάθεια επιβολής ιδεών».
Στον αντίποδα, η στάση της αντιπολίτευσης αποδεικνύει τη δυσαρμονία της με το κοινό αίσθημα –κρίνουν στην κυβέρνηση– και την ώρα που η κοινωνία ζητεί «επιτέλους να γίνουν τα αυτονόητα», ένα μέρος του πολιτικού συστήματος φαίνεται να βρίσκεται στο άλλο άκρο, εγκλωβισμένο σε λογικές άρνησης και καταγγελίας.
«Δεν μπορεί ένα εθνικό σύμβολο να μετατρέπεται σε χώρο διαμαρτυρίας ή αντιπαράθεσης, ανεξαρτήτως αιτίας ή πολιτικού χρώματος», επεσήμαιναν και διευκρινίζοντας ότι το δικαίωμα στη διαδήλωση είναι απολύτως κατοχυρωμένο, υπογράμμιζαν ότι αναγκαία προϋπόθεση είναι αυτό να ασκείται μέσα στα πλαίσια του νόμου και με σεβασμό στους δημόσιους χώρους που έχουν ιστορικό και εθνικό χαρακτήρα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, παρατήρησε σε δηλώσεις του το πρωί της Τρίτης στον ΣΚΑΪ, ότι «ο Αγνωστος Στρατιώτης δεν επιτρέπεται να αποϊεροποιείται από οτιδήποτε άλλο».
«Αν έχουμε να κάνουμε με μια διαμαρτυρία ή να εκφραστούμε για οτιδήποτε, δόξα τω Θεώ η Ελλάδα έχει χώρους και η Αθήνα έχει άπειρους χώρους να πάμε να κάνουμε τη διαμαρτυρία μας». Αλλά το συγκεκριμένο μνημείο, τόνισε, «πρέπει να προστατευθεί με βάση αυτό που είναι: ως η μνήμη του έθνους μας. Σε αυτό το μνημείο υποκλινόμαστε για την Ιστορία του έθνους μας, επομένως εκεί δεν χωρά οτιδήποτε άλλο. Εάν συμφωνούμε σε αυτό και ότι αυτός είναι ο προορισμός του μνημείου, όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα».
«Προφανώς», βέβαια, κατέληξε ο υπουργός στο σχόλιό του με αφορμή τις αντιδράσεις για την εξαγγελία Μητσοτάκη περί μεταβίβασης της αρμοδιότητας του Μνημείου στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, «υπάρχουν κάποιοι που τους ενοχλεί η έννοια του Εθνους, της Πατρίδας, της Σημαίας, τους ενοχλεί η ίδια η Σημαία».
Ανάμεσα στις αντιδράσεις για τη εξαγγελθείσα από τον Πρωθυπουργό ρύθμιση για το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, ήταν και αυτή από τον Πάνο Ρούτσι, για τον οποίο ο υπουργός Δικαιοσύνης επέμεινε ότι έπεσε θύμα εκμετάλλευσης από τη συνήγορό του, Ζωή Κωνσταντοπούλου –και όχι μόνο– με τελική επιδίωξη, όπως υποστήριξε, να εκραγεί η κοινωνία.
«Το θέμα που τέθηκε τελευταία, ήταν ότι έκλεισε μια –τεράστια και υποδειγματική– ανάρτηση [για τα Τέμπη] και έγινε μια απόπειρα εκμετάλλευσης ενός δυστυχή ανθρώπου πρωτίστως από την κυρία Κωνσταντοπούλου. Το σημείο εκβιασμού της Δικαιοσύνης ήταν ότι “ζητάμε εκταφή για βιοχημικές εξετάσεις στο πλαίσιο της ανάκρισης που είχε κλείσει” και αν αυτό συνέβαινε, δεν θα γινόταν ποτέ η δίκη. Η τελική επιδίωξη ήταν να εκραγεί η κοινωνία», ανέφερε συγκεκριμένα ο κ. Φλωρίδης. Υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι «κάθε φορά που ο ανακριτής πλησίαζε να κλείσει την ανάκριση, γινόταν από τους δικηγόρους, κάτι για τον ανακριτή: αίτηση εξαιρέσεως για να αποφασίσει το Δικαστικό Συμβούλιο. Μετά μήνυση στον ανακριτή επειδή δεν συμπεριέλαβε 650.000 στοιχεία και αποδείχθηκε ότι αυτοί που το ζητούσαν τα είχαν πάρει νωρίτερα».
Γιατί «όσο μπορεί να παραμείνει η ανάκριση ανοικτή, δεν μπορεί να μιλήσει ούτε ο ανακριτής ούτε ο εισαγγελέας γιατί η διαδικασία διέπεται από μυστικότητα. Μπορούν όμως οι δικηγόροι –που έχουν νόμιμη πρόσβαση– να διοχετεύουν στην κοινή γνώμη διάφορα στοιχεία για δημιουργία συνωμοτικών καταστάσεων. Δηλαδή ενώ μέσα στη δικογραφία υπάρχουν απαντήσεις για όλα, η μυστικότητα δίνει την ευκαιρία σε πρόσωπα με πρόσβαση να χρησιμοποιούν στοιχεία για να δημιουργούν μια στρέβλωση στον κόσμο. Αποδείχθηκε ότι το υποτιθέμενο παράνομο φορτίο ήταν ένα μεγάλο ψέμα», σημείωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, κατηγορώντας εκ νέου τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ότι στόχος και επιδίωξή της είναι να μην αρχίσει η δίκη για τα Τέμπη και να επικρατήσει η συνωμοσιολογία.
«Η μυστικότητα επιτρέπει να δημιουργούνται συνωμοσίες όπως το παράνομο φορτίο που το πήρε μια εταιρεία φάντασμα από τον Προμαχώνα, ανέβηκε λαθραία στην αμαξοστοιχία, αυτό εξερράγη και προκάλεσε την πυρόσφαιρα που αφαίρεσε ζωές που δεν θα χάνονταν από τη σύγκρουση. Είχαμε πει και ότι είχαν εξαφανιστεί τρία βαγόνια, ένα εξαερώθηκε και 53 επιβάτες χάθηκαν», θέλησε να υπενθυμίσει ο κ. Φλωρίδης για όσα έχουν ακουστεί και υποστηριχθεί δημοσίως σε σχέση με το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.
«Με βάση αυτή τη συνωμοσιολογία», κατέληξε ο υπουργός Δικαιοσύνης, «η κυβέρνηση κατηγορήθηκε για συγκάλυψη αλλά αυτό αποδείχθηκε ένα μεγάλο ψέμα και λίγοι το πολεμούσαμε με τις πληροφορίες που έβγαιναν στη δημοσιότητα από εφημερίδες και ιστοσελίδες».
Και τώρα, επεσήμανε, «αν ξανάνοιγε η ανάκριση, η δίκη δεν θα γινόταν ποτέ και τότε θα βλέπατε εκατομμύρια στους δρόμους που θα έλεγαν πώς είναι δυνατόν να μην μπορεί να γίνει δίκη για αυτήν την εθνική τραγωδία».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News