Ουραγός στη ψηφιακή μεταρρύθμιση είναι η χώρα μας, όπως επεσήμανε η πρόεδρος του «Δικτύου» και υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ, Άννα Διαμαντοπούλου, σε εκδήλωση με θέμα «Η υγεία στην ψηφιακή εποχή: άλμα στο μέλλον για καλύτερη υγεία στο παρόν».
Η ίδια επικαλέστηκε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του εξωτερικού επιχειρώντας να αναδείξει το ψηφιακό χάσμα με τη χώρα μας. Πιο συγκεκριμένα εστίασε στις εξ αποστάσεως διαγνωστικές υπηρεσίες που προσφέρει μεγάλο νοσηλευτικό ίδρυμα της Βρετανίας, το οποίο σημειωτέων εξυπηρετεί περί τους 600.000 πολίτες, με τα αποτελέσματα να είναι ήδη μετρήσιμα και ιδιαίτερα ικανοποιητικά. Είναι ενδεικτικό ότι με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης έχουν μειωθεί τα περιστατικά νεφρικής ανεπάρκειας και άλλων ασθενειών που μπορούν να προληφθούν, χωρίς καν οι ασθενείς να επισκέπτονται τη νοσηλευτική μονάδα.
«Είναι καιρός από το επαναστατικό ΕΣΥ του 1981 να πάμε στο ΕΣΥ-ΝΕ, το ΕΣΥ της Νέας Εποχής, που θα ανταποκρίνεται στον 21ο αιώνα», υπογράμμισε με νόημα η πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ. Όμως, παρότι «ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη της χώρας η Ελλάδα είναι δεύτερη από το τέλος στη λίστα των ευρωπαϊκών χωρών.
Και όλα αυτά ενώ τα δοκιμασμένα αυτά «εργαλεία» έχουν πολλαπλά οφέλη τόσο για τους ίδιους τους ασθενείς όσο και για την καλύτερη οργάνωση και διαχείριση πόρων των συστημάτων υγείας. Αναλυτικότερα και σύμφωνα με την κ. Διαμαντοπούλου, η ψηφιακή μεταρρύθμιση συμβάλλει μεταξύ άλλων στην πρόληψη, στην ορθή διάγνωση, στη βελτίωση των υπηρεσιών φροντίδας στους κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών της χώρας, αλλά και στη μείωση της γραφειοκρατίας.
«Εάν δεν πάμε σε μια μεγάλη μεταρρύθμιση, δεν μπορεί το ΕΣΥ να ανταποκριθεί σε νέες προκλήσεις», επεσήμανε η πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ. Και συμπλήρωσε: «Πρέπει να αλλάξουμε τους όρους συζήτησης. Διαθέτουμε 2,2 δις ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ τα οποία κατευθύνονται κυρίως σε ανακαινίσεις νοσοκομείων και παραγγελίες νέων μηχανημάτων. Αφού ανακαινίσουμε τα νοσοκομεία μας θα δούμε ότι τα προβλήματα παραμένουν τα ίδια».
Ο επίκουρος καθηγητής Οικονομικών της Υγείας στο London School of Economics Ηλίας Κυριόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός αλλάζει μια σειρά από δεδομένα: την σχέση γιατρού – ασθενούς, τον τρόπο πληροφόρησης του γιατρού για τον ασθενή, τα εργαλεία πρόληψης, θεραπείας και διαχείρισης χρόνιων νοσημάτων. Ταυτόχρονα, εισάγει ένα νέο «οικοσύστημα» στον τομέα Υγείας, συνδέοντας τα διάφορα μέρη του.
Πώς η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να σώσει το ΕΣΥ και γιατί δεν θα το κάνει (ακόμη)
Στην ίδια εκδήλωση, ο καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο LSE Ηλίας Μόσιαλος παρουσίασε διεθνή στοιχεία για τις δαπάνες υγείας και τα συστήματα περίθαλψης ανά τον κόσμο.
Για το σύστημα υγείας στην Ελλάδα ο καθηγητής τόνισε ότι το πρώτο βήμα είναι να αποφασιστεί «τι είδους σύστημα Υγείας θέλουμε» και το επόμενο είναι η καταγραφή και ανάλυση δεδομένων.
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχουμε βάσεις δεδομένων ή αυτές που έχουμε είναι ελλιπέστατες. Δεν καταγράφουμε όσα συμβαίνουν στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα υγείας, δεν έχουμε ενιαίο κανονιστικό πλαίσιο δεδομένων μεταξύ δημόσιου – ιδιωτικού συστήματος υγείας.
Πέρα από τη συλλογή, όμως, θα πρέπει να γίνεται και αναλυτική επεξεργασία των δεδομένων, ώστε να προκύπτουν πολύτιμες πληροφορίες για τη λειτουργία του συστήματος και την διαχείριση νοσημάτων και ασθενών.
Όσο περισσότερα δεδομένα έχουμε, τόσο περισσότερες και καλύτερες πληροφορίες μπορούν να έχουν οι γιατροί και το σύστημα υγείας, σύμφωνα με τον κ.Μόσιαλο.
Εάν ο γιατρός έχει μπροστά του αναλυτικά δεδομένα για κάθε ασθενή που φτάνει στο εξεταστήριο, μπορεί να κάνει ταχύτερη και ακριβέστερη διάγνωση, ακόμη και να προβλέψει το μέλλον της υγείας του.
Και αν όλο αυτό το σύστημα δεδομένων διασυνδεθεί με και με τα φαρμακεία, οι φαρμακοποιοί θα μπορούσαν να παίζουν έναν μεγαλύτερο ρόλο στο σύστημα υγείας και στη σωστή χρήση των φαρμάκων.
Ωστόσο, η ψηφιακή διασύνδεση όλων των ατόμων και φορέων του ευρύτερου συστήματος υγείας, απαιτεί υποδομή η οποία στην Ελλάδα είναι ημιτελής. Σύμφωνα με τον Ηλία Μόσιαλο, έχουν γίνει σημαντικά βήματα όμως η Ελλάδα παραμένει στην τελευταία τριάδα της Ευρώπης σε ότι αφορά αυτού του είδους τις υποδομές. «Επομένως χρειάζεται να τρέξουμε. Χρειάζεται μια συνολική αναδιάταξη των προτεραιοτήτων, ώστε να επιτύχουμε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και κυρίως να αποφύγουν την ψηφιοποίηση της γραφειοκρατίας»!
Ο καθηγητής Μόσιαλος βλέπει αυτόν το κίνδυνο: Να γίνονται όλα ψηφιακά, να συλλέγονται πληροφορίες τις οποίες δεν αναλύει κανείς…
Ακόμη και στο θέμα των ελλείψεων προσωπικού, υπάρχει κενό δεδομένων, αφού δεν υπάρχει πλήρης καταγραφή για το ποιοι απασχολούνται ενεργά και πού.
Τα ψηφιακά εργαλεία μπορούν να χρησιμεύσουν στην καλύτερη καταγραφή και στον καλύτερο προγραμματισμό για το μέλλον, ώστε η χώρα να παράγει τους επαγγελματίες υγείας που χρειάζεται και να μη δημιουργεί πλεονάσματα ειδικών που αναζητούν τελικά διεξόδους εκτός συνόρων.
Κι επιπλέον, αν είχαμε δεδομένα θα είχαμε και αξιολόγηση στην Υγεία, με καταγραφή της δραστηριότητας των ιατρικών υπηρεσιών σε όλη τη χώρα.
Είναι ο προσωπικός γιατρός η κατάλληλη επιλογή για την Πρωτοβάθμια;
Ο καθηγητής έκανε ειδική αναφορά στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) λέγοντας ότι ο θεσμός του προσωπικού γιατρού δεν μπορεί από μόνος του να λειτουργήσει στην σύγχρονη εποχή η οποία όπως είπε απαιτεί συνεργασία μεταξύ ιατρικών ειδικοτήτων.
Ο προσωπικός γιατρός «γεννήθηκε» περίπου στη δεκαετία του 1960, στη Βρετανία, στις σκανδιναβικές χώρες και αλλού. Τότε το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 65 ετών ήταν μικρό.
Σήμερα, όπως τόνισε ο καθηγητής, ο πληθυσμός είναι αντιμέτωπος με την πολυνοσηρότητα, όχι μόνο επειδή γηράσκει αλλά και σε νεότερες ηλικίες λόγω του καπνίσματος, της παχυσαρκίας, του τρόπου ζωής γενικότερα.
Πλέον, όλο και περισσότεροι πολίτες αντιμετωπίζουν περισσότερα του ενός προβλήματα υγείας. Τα πολλαπλά νοσήματα δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει ένας προσωπικός γιατρός στο ιατρείο του.
Επομένως, συνέχισε ο κ.Μόσιαλος, πρέπει να εξεταστεί ένα μοντέλο ΠΦΥ το οποίο θα αξιοποιεί αυτό που παλαιότερα θεωρούσαμε «δυσλειτουργία»», δηλαδή τους πολλούς ειδικούς γιατρούς.
Πρότεινε ένα μοντέλο «πολυιατρείων» στελεχωμένων με πολλές ειδικότητες και συνεργαζόμενο με διαγνωστικά κέντρα, με στόχο την ολιστική διαχείριση της πολυνοσηρότητας.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News