O χρόνος μετράει πλέον αντίστροφα για την κατάθεση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2025 – 2028 της Ελλάδας στην Κομισιόν στο πλαίσιο των νέων δημοσιονομικών κανόνων που υιοθέτησε η Ε.Ε. και τα πράγματα θα είναι, για να το πούμε κομψά, αρκετά στενά.
Το ζήτημα που αναμένεται να καθοριστεί μέσα στο καλοκαίρι, όταν το οικονομικό επιτελείο θα αρχίσει να διαπραγματεύεται με τους ευρωκράτες της Επιτροπής, αφορά κυρίως το περιθώριο της αύξησης των πρωτογενών δαπανών κατ’ έτος. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Αθήνα επιδιώκει αυτό να φθάσει το 3% του ΑΕΠ, ωστόσο το τελικό ποσοστό θα καθοριστεί πριν από τις 20 Σεπτεμβρίου, οπότε το Μεσοπρόθεσμο θα φύγει για Βρυξέλλες.
Ποιο είναι, τώρα, το… κόλπο: Αν, ας πούμε, η πρωτογενής αύξηση των δαπανών μια χρονιά πέσει κάτω από το – υποθετικό αυτή τη στιγμή – 3%, τότε θα υπάρχει επιπλέον δημοσιονομικός χώρος για
παρεμβάσεις ελάφρυνσης των βαρών που σηκώνουν οι πολίτες. Αν, όμως, ξεπεράσει το ποσοστό αυτό, τότε η χώρα θα απειλείται με διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. Είπαμε, μπορεί να υπάρχει ευελιξία, αλλά τελικά και στη δημοσιονομική πολιτική της Ε.Ε. κερδίζουν οι Γερμανοί.
Και, για να καταλάβουμε καλύτερα πόσο δύσκολα θα είναι τα πράγματα και πόσο αυστηροί οι ευρωκράτες, αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι χθες η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι ανοίγει τον δρόμο για την έναρξη διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος κατά επτά κρατών – μελών (Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Σλοβακία, Μάλτα, Ουγγαρία και Πολωνία) και το φθινόπωρο αναμένεται να καταθέσει τις συστάσεις της για διόρθωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Μετά το δημοσιονομικό ξεχείλωμα λόγω πανδημίας και το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο όλα έχουν γίνει πιο δύσκολα για τους «σπάταλους»…