Είναι το αίσθημα αδικίας που διακατέχει την πλειοψηφία της κοινής γνώμης ο τροφοδότης της λεγόμενης αντισυστημικής ψήφου; Φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις Διαβάστε: “Κρατάει” στους νέους 17-24 η ΝΔ: Ποιοι ζητούν αυτοδύναμη κυβέρνηση και τι λένε για Μητσοτάκη – Τι δείχνει η δηµοσκόπηση GPO για τα Παραπολιτικά 90,1
Δημοσκοπήσεις: Το αίσθημα αδικίας και η άνοδος της αντισυστημικής ψήφου
Χαμένη εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα
Η αποχή και η άνοδος νέων πολιτικών σχημάτωνΟι αντισυστημικές συμπεριφορές ευνοούνται και από τα κυρίαρχα συναισθήματα που καταγράφει η έρευνα: ανησυχία, φόβος, απαισιοδοξία, απογοήτευση, θυμός. Όλα αυτά εξηγούν την απάντηση των πολιτών στο ερώτημα τι θα ευνοούσε τη συμμετοχή στα κοινά τα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια. Ο ένας στους δύο (47%) απαντά «ένα νέο κόμμα που θα εκπροσωπούσε καλύτερα ανθρώπους σαν κι εμένα». Πώς συναντιέται το ρεύμα αυτό με τις προσπάθειες των θεσμικών κομμάτων να αυξήσουν την επιρροή τους; Παράλληλα, όμως, πόσο πρόσφορο είναι το έδαφος για τα νέα πολιτικά εγχειρήματα που κυοφορούνται; Οι απαντήσεις δεν είναι μονοσήμαντες, αλλά είναι φανερό ότι τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Αντώνης Σαμαράς ή, όπως ακούγεται, η Μαρία Καρυστιανού εκτιμούν ότι ευνοούνται από τη δυσφορία της κοινής γνώμης και την αναζήτηση «κάτι νέου». Ίσως εδώ βρίσκεται και η εξήγηση για την επιρροή των τριών αυτών παραγόντων, όπως την κατέγραψε την περασμένη Τρίτη η Marc. Στην πιθανότητα ψήφου, η κ. Καρυστιανού είναι μακράν πρώτη με 32,3% – με το ποσοστό να ανεβαίνει στο 46,3% στις ηλικίες 17 έως 44. Ακολουθούν ο κ. Τσίπρας με 24% και ο κ. Σαμαράς με 16,3%. Όλοι τους φιλοδοξούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το αίσθημα αδικίας και την αντισυστημική διάθεση που κυριαρχούν.
Δύσκολη πολιτική εξίσωσηΟ πειρασμός να ενδώσει σε αντισυστημικές πρακτικές είναι υπαρκτός και πλέον ανιχνεύσιμος, αλλά σε αυτή την περίπτωση οι απώλειες στο Κέντρο μπορούν να αποδειχτούν δυσαναπλήρωτες. Το ενδιαφέρον είναι πως πιθανά νέα σχήματα -λόγω της άρνησης του υπάρχοντος πολιτικού φάσματος- πλήττουν κόμματα τόσο αριστερά του ΠΑΣΟΚ όσο και δεξιά της ΝΔ. Συμπερασματικά, όσο φουντώνει το αίσθημα αδικίας, τόσο θα προσθέτει άγνωστες παραμέτρους για το αύριο του πολιτικού μας συστήματος.
Δημοσιεύτηκε στο Καρφί
Το πρωτότυπο άρθρο ανήκει στο Παραπολιτικά Ειδήσεις .
Η αποχή και η άνοδος νέων πολιτικών σχημάτωνΟι αντισυστημικές συμπεριφορές ευνοούνται και από τα κυρίαρχα συναισθήματα που καταγράφει η έρευνα: ανησυχία, φόβος, απαισιοδοξία, απογοήτευση, θυμός. Όλα αυτά εξηγούν την απάντηση των πολιτών στο ερώτημα τι θα ευνοούσε τη συμμετοχή στα κοινά τα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια. Ο ένας στους δύο (47%) απαντά «ένα νέο κόμμα που θα εκπροσωπούσε καλύτερα ανθρώπους σαν κι εμένα». Πώς συναντιέται το ρεύμα αυτό με τις προσπάθειες των θεσμικών κομμάτων να αυξήσουν την επιρροή τους; Παράλληλα, όμως, πόσο πρόσφορο είναι το έδαφος για τα νέα πολιτικά εγχειρήματα που κυοφορούνται; Οι απαντήσεις δεν είναι μονοσήμαντες, αλλά είναι φανερό ότι τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Αντώνης Σαμαράς ή, όπως ακούγεται, η Μαρία Καρυστιανού εκτιμούν ότι ευνοούνται από τη δυσφορία της κοινής γνώμης και την αναζήτηση «κάτι νέου». Ίσως εδώ βρίσκεται και η εξήγηση για την επιρροή των τριών αυτών παραγόντων, όπως την κατέγραψε την περασμένη Τρίτη η Marc. Στην πιθανότητα ψήφου, η κ. Καρυστιανού είναι μακράν πρώτη με 32,3% – με το ποσοστό να ανεβαίνει στο 46,3% στις ηλικίες 17 έως 44. Ακολουθούν ο κ. Τσίπρας με 24% και ο κ. Σαμαράς με 16,3%. Όλοι τους φιλοδοξούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το αίσθημα αδικίας και την αντισυστημική διάθεση που κυριαρχούν.