Δύσκολα θυμάται κανείς τόσες πολλές επιλογές στα αριστερά της Νέας Δημοκρατίας στο μεταπολιτευτικό σκηνικό. Και το θυμάται δύσκολα, γιατί δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ τα τελευταία 51 χρόνια.
Από τότε που κυριάρχησε το ΠΑΣΟΚ, προσπερνώντας τη νέα εκδοχή της Ενωσης Κέντρου του Γ. Μαύρου το 1977, και μέχρι το 2012, που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπέρασε το ΠΑΣΟΚ, τα κουκιά ήταν λίγο-πολύ μετρημένα. Υπήρχαν πάντοτε το ΚΚΕ και, για μικρά διαστήματα, το ΔΗΚΚΙ του Δ. Τσοβόλα (1996), η Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη (2012) και Το Ποτάμι του Στ. Θεοδωράκη (2015). Και πάντοτε η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά (ΚΚΕ-ΜΛ, ΜΛ-ΚΚΕ κ.λπ.).
Τι άλλαξε όμως μετά το 2015, που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό που άλλαξε ήταν οι διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που, αρχής γενομένης από το καλοκαίρι του 2015, προσφέρουν πλέον στον έλληνα ψηφοφόρο έξι επιλογές για τις επόμενες εκλογές.
Ας δούμε με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα τα εννέα πρόσωπα που εκπροσωπούν τους πολιτικούς χώρους στα αριστερά της ΝΔ, αλλά και όσα βρίσκονται ψηλά στην πολιτική επικαιρότητα και είναι πιθανό να παίξουν ρόλο έως τις επόμενες εθνικές εκλογές:
♦ Νίκος Ανδρουλάκης. Η πληθώρα επιλογών στο αριστερό φάσμα του συστήματος δημιουργεί ζητήματα για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Διότι πέρα από τις δυνάμεις που επενδύουν στο κίνημα των Τεμπών, όπως η Ζωή Κωσνταντοπούλου, η πίεση αυξάνεται και από την επανεμφάνιση του κ. Τσίπρα. Στο εσωτερικό, ο «χρησμός» Γερουλάνου, ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κουνήσει τη δημοσκοπική βελόνα έως τον Δεκέμβριο, λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία για τη δημοσκοπική καθήλωση του κόμματος, το οποίο δυσκολεύεται να ξεπεράσει το 14% και αναμένεται να πιεστεί σημαντικά από το κόμμα του κ. Τσίπρα.
♦ Αλέξης Τσίπρας. Ας αρχίσουμε την περιήγηση στους «έξι ΣΥΡΙΖΑ» από τον πρώην αρχηγό του. Η προαναγγελία επιστροφής του προσφέρει ήδη δημοσκοπικό «αέρα» και πιέζει κυρίως το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, οι αντισυστημικές δεξαμενές δεν μοιάζουν εύκολα προσβάσιμες για τον κ. Τσίπρα. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ιδιαίτερα επιθετική, ενώ η Μαρία Καρυστιανού (περισσότερα παρακάτω) τον κατατάσσει στο «χθες», που είναι συνυπεύθυνο για την τραγωδία των Τεμπών.
♦ Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η πρώην πρόεδρος της Βουλής και σημαίνον στέλεχος του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο του 2015 ανέδειξε το θέμα των Τεμπών και βρίσκεται στην τρίτη θέση των δημοσκοπήσεων, πίσω από το ΠΑΣΟΚ. Τα ερωτήματα είναι αν θα καταγράψει απώλειες από το κόμμα Τσίπρα, αλλά και πώς θα κινηθεί πολιτικά, αν το αποφασίσει οριστικά, η Μαρία Καρυστιανού.
♦ Δημήτρης Κουτσούμπας. Εδώ μιλάμε για εντελώς ξεχωριστή περίπτωση κόμματος με σταθερή παρουσία στα 51 χρόνια της Μεταπολίτευσης. Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, που βρίσκεται δημοσκοπικά στο 8,4% (MARC για τον ΑΝΤ1, 20/10), βλέπει το κόμμα του να αντέχει στην άνοδο του κινήματος των Τεμπών και, γιατί όχι, να εισπράττει και δυνάμεις.
♦ Σωκράτης Φάμελλος. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κρατάει χαμηλούς τόνους και εμφανίζεται ανοιχτός σε συνεργασίες. Το κόμμα, όμως, κινείται πλέον με «ταβάνι» το 7% στις δημοσκοπήσεις και δεν συγκεντρώνει καμία δυναμική. Ο ίδιος μοιάζει ανοιχτός απέναντι στο επερχόμενο κόμμα Τσίπρα, ωστόσο ο συνδιεκδικητής της ηγεσίας στις τελευταίες εσωκομματικές, Παύλος Πολάκης, ήδη «πυροβολεί» τον πρώην πρωθυπουργό.
♦ Γιάνης Βαρουφάκης. Ο πρόεδρος του ΜέΡΑ25 και πρώην υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του (Raise Your Soul: A Personal History, εκδ. Penguin) και, παρότι εκτός Βουλής, τα δημοσκοπικά του ποσοστά τον εμφανίζουν με μικρότερη ή και μεγαλύτερη άνεση πάνω από το όριο του 3%.
♦ Στέφανος Κασσελάκης. Ενα ακόμη κόμμα που προέρχεται από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ είναι το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που δέχτηκε σταλινικού τύπου εκκαθάριση και βρήκε τις πόρτες κλειστές σε ένα μπουζουκτσίδικο πριν από ένα χρόνο, δυσκολεύεται να προσεγγίσει δημοσκοπικά το 3%, που είναι το όριο εισόδου στη Βουλή.
♦ Αλέξης Χαρίτσης. Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς και τα στελέχη του κόμματος, όπως η Eφη Αχτσιόγλου, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κ.ά., υπηρέτησαν σε κεντρικά υπουργεία κατά τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Δημοσκοπικά, παρότι εντός Βουλής (από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ), το κόμμα βρίσκεται μακριά από το 3%, και θεωρούνται πιθανές οι συνεργασίες τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με το πιθανό κόμμα Τσίπρα. Oχι όμως για όλα τα στελέχη του. Για παράδειγμα, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης δεν προκρίνει το σενάριο συνεργασίας με τον κ. Τσίπρα.
♦ Μαρία Καρυστιανού. Η πρόεδρος του συλλόγου πληγέντων της τραγωδίας των Τεμπών δηλώνει προς το παρόν ότι δεν προτίθεται να ηγηθεί νέου κόμματος, αλλά ότι θα μπορούσε να στηρίξει μια νέα πολιτική πρωτοβουλία. Με βάση τη δημοσκόπηση της MRB για το OPEN (18/10), το 32,2% δηλώνει θετικά διακείμενο σε ενδεχόμενο ίδρυσης κόμματος από την κυρία Καρυστιανού. Το ποσοστό αυτό είναι υψηλό και ίσως εξηγεί τις πρώτες «βολές» που δέχεται η ίδια από ΜΜΕ που είναι χρεωμένα στο στρατόπεδο του κ. Τσίπρα.
Εννέα πρόσωπα σε θέσεις μάχης, λοιπόν, αλλά δεν είναι τα μόνα. Αν συνυπολογίσει κανείς τους διεκδικητές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ πέρυσι τέτοιο καιρό —Χάρη Δούκα, Παύλο Γερουλάνο και Άννα Διαμαντοπούλου— αλλά και τον «μισό ΣΥΡΙΖΑ» Παύλο Πολάκη, όπως έχει ο ίδιος αναφέρει, η εξίσωση γίνεται ακόμα πιο σύνθετη.
Το σκηνικό θυμίζει έντονα κινούμενη άμμο και το ερώτημα είναι αν θα ξεκαθαρίσει μετά τις επόμενες εκλογές ή πριν από αυτές, με καταλύτες το κόμμα Τσίπρα και την πρωτοβουλία που ίσως αναλάβει η Καρυστιανού.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News