Κανονικά, αν ήταν κανείς οπαδός της Νέας Δημοκρατίας θα έπρεπε να χαίρεται που δύο υπουργοί της κυβέρνησης, και μάλιστα προερχόμενοι από άλλα κόμματα –αριστερά και δεξιά της– την υπερασπίζονται στα δύσκολα. Το γεγονός, όμως, ότι μόνο ο Γιώργος Φλωρίδης και ο Αδωνις Γεωργιάδης μπαίνουν στο ρινγκ της πολιτικής αντιπαράθεσης (που στην εποχή των social media είναι εξόχως σκληρό) για να απαντήσουν, υψώνοντας ενίοτε τους τόνους, αναδεικνύει δύο ζητήματα: αυτό της συνοχής και του συντονισμού της κυβερνητικής λειτουργίας, αλλά και τη στάση όσων επιλέγουν τη σιωπή και μόνο τα «ευχάριστα» ενόψει της μάχης του σταυρού στις εκλογές του 2027.
Μέχρι τώρα, στις δύο «καυτές πατάτες» της κυβέρνησης για το 2025 –Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ–, οι οποίες κλόνισαν στη διάρκεια της χρονιάς τη δημόσια εικόνα της (και καθώς τα Τέμπη να συνεχίζουν να βγάζουν κόσμο στον δρόμο), ελάχιστα στελέχη ανέλαβαν ενεργό ρόλο υπεράσπισής της. Οι πιο ξεκάθαρες εξαιρέσεις ήταν δύο: ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο υπουργός Υγείας.
Για τα Τέμπη, ο Γιώργος Φλωρίδης αντέκρουσε από την αρχή τις θεωρίες περί «παράνομου φορτίου» και «χαμένων βαγονιών», ενώ κατά την τελευταία αναζωπύρωση του θέματος υποστήριξε ότι στόχος των συνηγόρων ορισμένων εκ των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας, όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου «είναι να μην ξεκινήσει η δίκη ποτέ, γιατί όσο δεν ξεκινά η δίκη, δεν φανερώνεται η αλήθεια. Οταν ξεκινήσει η δίκη φανερώνονται όλα τα στοιχεία· τότε ο ελληνικός λαός θα μάθει τι έχει γίνει. Δεν θέλουν να έρθει στο φως η υπόθεση αυτή».
Μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ (27/9), ο υπουργός Δικαιοσύνης ανέφερε ακόμη ότι η ίδια πλευρά «προσπαθεί να αναβιώσει το ζήτημα της συνωμοσίας του ξυλολίου – αυτή η απάτη στήθηκε από πολιτικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό και παραπλάνησε την κοινωνία ότι υπήρχε παράνομο φορτίο». Είχαν προηγηθεί σκληρές μάχες με την αντιπολίτευση στη Βουλή καθ’ όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς.
Ο κ. Γεωργιάδης, ακόμη πιο επιθετικά, δήλωσε στη Βουλή (25/9) ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου «υπηρετεί το σχέδιό της να καθυστερήσει η δίκη, διότι τη συμφέρει εκλογικά να φτάσουμε στις κάλπες με την υπόθεση των Τεμπών ανοιχτή, διότι έτσι θα πάρει 15%, ενώ στην άλλη περίπτωση 5%». Και στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, τον Ιούλιο, ο υπουργός Υγείας ήταν από τους ελάχιστους που βγήκαν μπροστά (ή που «βγήκαν» γενικώς στα ΜΜΕ, αφού οι περισσότεροι κρύβονταν), λέγοντας ότι «πολλά επώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη είναι εμπλεκόμενα στον ΟΠΕΚΕΠΕ». Ο Γ. Φλωρίδης ήταν ο δεύτερος που βγήκε να παίξει άμυνα τονίζοντας πως «οι έρευνες για τον ΟΠΕΚΕΠΕ άρχισαν από την ελληνική Δικαιοσύνη».
Μπαίνοντας στο ρινγκ απέναντι στην αντιπολίτευση (και στις θεωρίες συνωμοσίας του διαδικτύου), είναι βέβαιο ότι δεν απέφυγαν λάθη και λεκτικές υπερβολές. Αυτό είναι, άλλωστε, το ρίσκο όταν κάποιος εμφανίζεται και μιλάει. Και ακριβώς αυτό το ρίσκο θέλει να αποφύγει η συντριπτική πλειονότητα των υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης που κρύβεται στα δύσκολα, με το βλέμμα στους σταυρούς του 2027.
Φλωρίδης και Γεωργιάδης, παρότι δεν απέφυγαν λάθη, δήλωσαν ωστόσο παρόντες εκθέτοντας την απουσία του «κορμού», ή αλλιώς της μεσαίας γραμμής και όσων (υποτίθεται) τη συντονίζουν στο Μαξίμου. Είναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι ο «ιός» της υπερβολικής φροντίδας για τους σταυρούς του 2027 έχει εισχωρήσει στο κτίριο, πλήττοντας και κάποια στελέχη που μέχρι τώρα δεν είχαν δείξει τέτοια δείγματα.
Η απουσία ευρύτερης συμμετοχής όταν έρχονται τα δύσκολα δεν είναι όμως απλά εμφανής· φωνάζει. Σε στιγμές πίεσης, όταν η κυβέρνηση βρίσκεται «στη γωνία», αρκετά στελέχη προτιμούν να αποφεύγουν το πολιτικό κόστος. Αντί να υπερασπιστούν τη συνολική κυβερνητική γραμμή, εμφανίζονται στα μέσα ενημέρωσης μόνο όταν έχουν να προβάλουν θετικές πτυχές του χαρτοφυλακίου τους.
Σε μια χρονιά που η υπόθεση των Τεμπών και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ κυριάρχησαν, αυτή η στάση αφήνει δύο πρόσωπα να κρατούν σχεδόν αποκλειστικά την άμυνα. Δίνοντας την εικόνα μιας ομάδας «χωρίς αρχή, μέση και τέλος», με το πρόβλημα να πηγάζει από το συντονιστικό κέντρο, δηλαδή από τους άμεσους συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη – που σε τίποτα δεν θυμίζουν το επιτελείο της περιόδου 2019-2023. Εξ ου και οι φήμες περί ανασχηματισμού, οι οποίες, έστω κι αν ξεκινούν από δημοσιογραφικά σενάρια, αποκτούν σταδιακά «δόντια» στο γήπεδο της κοινής λογικής ή και σε αυτό της απλής παρατήρησης για την κατάσταση που επικρατεί.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News