Σε μια έντονη διπλωματική προσπάθεια να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ουκρανίας, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη προσωρινής εκεχειρίας μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.
Όπως αποκαλύπτει το Politico, ο Στάρμερ και οι συνεργάτες του εργάστηκαν παρασκηνιακά για να ξεπεραστούν οι εντάσεις μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που είχαν κορυφωθεί στις 28 Φεβρουαρίου μετά από μια εκρηκτική αντιπαράθεση στον Λευκό Οίκο.
Στην επίμαχη συνάντηση, ο Τραμπ και ο αντιπρόεδρός του, Τζέι Ντι Βανς, κατηγόρησαν τον Ζελένσκι ότι δεν έδειξε αρκετή ευγνωμοσύνη για την αμερικανική στρατιωτική υποστήριξη. Ο Ουκρανός πρόεδρος, εμφανώς ενοχλημένος, απάντησε: «Δεν παίζω χαρτιά», όταν ο Τραμπ του είπε ότι «δεν έχει τα κατάλληλα χαρτιά» για να διαπραγματευτεί.
Η αντιπαράθεση προκάλεσε κύμα υποστήριξης από Ευρωπαίους ηγέτες, με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να δηλώνει: «Αν κάποιος παίζει με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το όνομά του είναι Βλαντίμιρ Πούτιν».
Ο Στάρμερ, όμως, επέλεξε τη διπλωματία αντί της δημόσιας αντιπαράθεσης. Δεν έκανε σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά ξεκίνησε απευθείας επικοινωνία τόσο με τον Τραμπ όσο και με τον Ζελένσκι, προτείνοντας μια λύση.
Ο ρόλος του Στάρμερ και της Βρετανίας στη διαπραγμάτευση
Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, μαζί με τον σύμβουλό του σε θέματα εθνικής ασφάλειας, Τζόναθαν Πάουελ, κινητοποιήθηκαν για να επαναφέρουν τις συνομιλίες σε τροχιά.
Ο Πάουελ, βετεράνος διπλωμάτης που είχε μεσολαβήσει στις ειρηνευτικές συνομιλίες της Βόρειας Ιρλανδίας τη δεκαετία του 1990, ταξίδεψε στο Κίεβο και συνεργάστηκε με τον Ζελένσκι και τον επιτελάρχη του Αντρίι Γέρμακ για να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο εκεχειρίας.
Το σχέδιο περιλάμβανε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, όπως ανταλλαγή αιχμαλώτων και επιστροφή παιδιών που είχαν απαχθεί από τις ρωσικές δυνάμεις. Ο Στάρμερ παρέμεινε σε συνεχή επικοινωνία με τον Τραμπ, πιέζοντάς τον να επαναφέρει τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία και να αποκαταστήσει τη συνεργασία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με το Κίεβο.
Η συμφωνία επικυρώθηκε τελικά στις 11 Μαρτίου κατά τη διάρκεια συνάντησης διπλωματών των ΗΠΑ και της Ουκρανίας στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας.
Αβεβαιότητα για το μέλλον της ειρήνης
Παρότι η παρέμβαση του Στάρμερ έδωσε ανάσα στην Ουκρανία, το μέλλον της εκεχειρίας παραμένει αβέβαιο. Η Ρωσία δεν έχει ακόμα συμφωνήσει σε μόνιμη κατάπαυση του πυρός, ενώ η ένταση στα μέτωπα της ανατολικής Ουκρανίας συνεχίζεται.
Την ίδια ώρα, ο Τραμπ κλιμάκωσε εκ νέου τις εντάσεις, επιβάλλοντας νέους δασμούς στον χάλυβα και το αλουμίνιο, πλήττοντας τους παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας και της ΕΕ.
Ο Στάρμερ ετοιμάζεται να φιλοξενήσει νέα συνάντηση της «συμμαχίας των προθύμων» το Σάββατο, ενώ ο Πάουελ αναμένεται να μεταβεί στην Ουάσινγκτον για περαιτέρω διαπραγματεύσεις.
Αν και ο Στάρμερ έχει κερδίσει διεθνή αναγνώριση για την ικανότητά του να διαμεσολαβεί σε κρίσεις, μερικοί Δυτικοί αξιωματούχοι παραμένουν επιφυλακτικοί.
Ένας Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ανώνυμα στο Politico: «Ο Στάρμερ αποδείχθηκε κορυφαίος διπλωμάτης, αλλά το ερώτημα είναι αν το Ηνωμένο Βασίλειο έχει την απαραίτητη στρατιωτική δύναμη για να στηρίξει τη συμφωνία. Στον τομέα που πραγματικά μετράει για τον Πούτιν, μήπως η Βρετανία είναι μια χάρτινη τίγρη;»
Με τις εξελίξεις να τρέχουν και τις παγκόσμιες ισορροπίες να παραμένουν ρευστές, το επόμενο διάστημα θα κρίνει κατά πόσο η εκεχειρία θα μπορέσει να οδηγήσει σε μια πραγματική ειρηνευτική συμφωνία ή αν οι εντάσεις θα αναζωπυρωθούν.
Με πληροφορίες από Politico