Με τα δίευρα και τα τρίευρα ψηφίζω για Πρόεδρο!
Τελικά ποιο είναι το προφίλ του ψηφοφόρου που σπεύδει να ψηφίσει «απ΄έξω» ποιόν Πρόεδρο θα έχουν οι «από μέσα»;
Μετά τις τελευταίες καταγγελίες για προσπάθεια αλλοίωσης του αποτελέσματος εκλογής του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή στελεχών Δεξιών κομμάτων στη ψηφοφορία και δεδομένης της επικείμενης εκλογής Προέδρου στο ΣΥΡΙΖΑ, μπαίνουν εύλογα στις σκέψεις μας αμφιβολίες ως προς το πόσο αντιπροσωπευτική είναι η επιλογή του Προέδρου του εκάστοτε κόμματος και ποιος τελικά αποφασίζει!
Ποιά είναι αυτή η Βάση, στην οποία δίνουμε τη «λευκή εντολή» επιλογής του Προέδρου ενός κόμματος;
Ποιο είναι το προφίλ των ψηφοφόρων;
Ποιοι έχουν δικαίωμα συμμετοχής στη ψηφοφορία;
Ποιοι αποτελούν «νέες εγγραφές» και πόσο διαφέρουν από τα «ιστορικά στελέχη»;
Σαφώς σε κανέναν δεν μπορούμε να απαγορέψουμε τη συμμετοχή σε μια δημοκρατική διαδικασία, αλλά θα μπορούσαμε να διασφαλίσουμε τη «καθαρότητα» της εκπροσώπησης.
Οι ψηφοφόροι που επιλέγουν τον Αρχηγό τους, θεωρείται δεδομένου ότι εμβαπτίζονται στις ίδιες αξίες και αρχές όχι μόνο του κόμματος αυτού, αλλά και του ευρύτερου πολιτικού χώρου, στον οποίο ενσωματώνεται.
Το να επιλέξεις Αρχηγό, είναι τελείως διαφορετικό από το να επιλέγεις «πολιτικό συνεργάτη» ή «πολιτικό αντίπαλο». Είναι διαφορετικά τα κριτήρια και σαφώς αλλοιώνεται η ουσία του αποτελέσματος. Αλλάζει ο σκοπός.
Όταν οι ψηφοφόροι αποτελούν τη πραγματική βάση ενός κόμματος, διασφαλίζεται το ότι η επιλογή τους, θα είναι πραγματικό απόσταγμα της ιδεολογίας που ο Πρόεδρος πρέπει να εκφράζει, καθώς και των ιδεών, των αξιών, κάποιων βασικών αρχών που στηρίζονται στην ιστορικότητα του κόμματος, αλλά και της προοπτικής, προς την οποία, λόγω των απαιτήσεων της εποχής, η «ρότα» του κόμματος πρέπει να στραφεί. Και σε αυτή τη περίπτωση μιλάμε για εντολή που δίνει η βάση προς τον Πρόεδρο. Είναι η εντολή, προς τα πού θέλουν όλοι να κινηθούν, τα βήματα που πρέπει να γίνουν, οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν και αυτή η εντολή είναι ταυτόχρονα και δέσμευση της βάσης, ότι όλα αυτά τα παραπάνω, θα τα στηρίξουν σθεναρά και δεν θα αφήσουν τον Πρόεδρο και το κόμμα εκτεθειμένο.
Η εντολή εξασφαλίζει επιλογές και οι επιλογές στοχεύουν στη νίκη.
Πώς θα μπορούσαμε να διασφαλίσουμε τη «καθαρότητα» της εκπροσώπησης;
Ίσως είναι η στιγμή να προστεθεί μια αλλαγή στο καταστατικό των κομμάτων και η επιλογή του Προέδρου να προέρχεται κατά ένα ποσοστό από τη βάση και κατά υπόλοιπο ποσοστό από τα μέλη των Συνεδρίων τους ή της Κεντρικής τους Επιτροπής. Τα μέλη αυτά είναι, ήδη εκλεγμένα σε παλαιότερες διαδικασίες, έχουν ζυμωθεί με το κόμμα, έχουν δοκιμασθεί σε συλλογικά όργανα και ως προς τις θέσεις, όσο και τις απόψεις τους. Θα μπορούσαν λοιπόν, ποσοστιαία, μαζί με τη βάση να επιλέγουν το Πρόεδρό τους.
Για να μην δούμε ξανά διχασμό, στις επιλογές μιας «τυφλωμένης» βάσης και των οργάνων και των πραγματικών μελών που πονάνε ένα κόμμα, όπως το ζήσαμε με το ΣΥΡΙΖΑ .
EDITORIAL